Sipas dëshmive të mbledhura, në dhomat e fjetjes në kamp, kishte edhe sisteme të tjera vendosjeje të krevateve, si p.sh. në këtë skicë.  Në disa periudha të funksionimit të këtij kampi, kur fluksi i të dënuarve ishtë i lartë, në një dhomë detyroheshin të qëndronin deri 50 vetë. Në dhomë të burgosurit mbanin edhe sendet e tyre personale dhe  opingat ose nallanet (këpucët ishin të rralla) që  ato vishnin në ambjentet e kampit. Mes sendeve personale  përfshiheshin: 2 palë rroba, 1 pagure alumini ose plastmasi, 1 furçë dhëmbësh, 1 fletore, 1 tas, 1 lugë gjelle alumini, 1 dyshek, batanije, 1 çarçaf.  Shkallët e drunjta për tu ngjtur në krevatet e katit të sipërm gjendeshin në të gjithë ambjentet e fjetjes.

Kamp-burgu i Spaçit kishte një infermieri  me 8 shtretër. Kjo infermieri ishte menduar të përmbushte gjithë nevojat shëndetësore të kampit. Por, referuar disa periudhave kur fluksi i të sëmurëve ishte i lartë, ( të plagosur në aksidente, të ftohur, të helmuar nga ushqimi, apo gazet e nëntokës në galeri, sëmundje kronike, apo edhe shumë shqetësime të tjera shëndetësore ), infermieria nuk përmbushte as nevojat më minimale që kishin të burgosurit.

Kjo është skicë e  magazinës së veshjeve, ku të burgosurit, mbanin veshjet e tyre të punës dhe ku visheshin dhe bëheshin gati për të shkuar në minierë. Në magazinë  mbaheshin kostumet prej peliçeje pambuku, çizmet e llastikut, pecet,  kasketat e minatorit, etj.

Ndërkohë që dy vagonistët vijonin procesin e  vendosjes së armaturave, minatori hapte me martel vrimat, ku do të vendosej më tej  lënda plasëse, që do të shpërthehej pasi ata të dinin nga miniera.  E gjtihë masa shkëmbore e shembur nga dinamiti, do të ishte fronti i ri i punës për turnin që vinte më pas. Edhe ata do të ndiqnin të njëjtën rutinë si turni i parë, e do tja linin stafetën turnit të tretë.

Dushet  ishin përballë me tualetet. Kryesisht në vitet e para por edhe në fazat e mëvonshme, në kamp mungonte uji i ngrohtë dhe në dushe dilte vetëm uji i akullt i malit. Të burgosurit laheshin kryesisht me ujë, të cilin e ngrohnin vetë në kazanë, në ambjentet e kuzhines private. Me këtë ujë të ngrohur jashtë në zjarr, laheshin  duke e hedhur vetë mbi trup me një enë cfarëdo që ju gjendej. Edhe dushet sikurse VC-të ishin të hapura dhe pa dyer. Të burgosurit ishin të detyruar të laheshin  në këto kushte të mungesës së plotë të intimitetit.