Në zonën nr.2 të Spaçit nxirrej pirit, ndërsa në zonën  nr.1 dhe nr.3 nxirrej bakër.  Në të gjithë  zonat norma ditore e çdo grupi, (një minator dhe dy vagoniste), ishte nxjerrja e 7 vagonave mineral, pastrimi i frontit nga inertet, vendosja e armaturave në të gjithe zonën që kishin punuar dhe hapja e vrimave  që bëhej më pas nga një minator i lirë, pra jo i burgosur ( kjo, sepse ky proces kishte lëndë plasëse  dhe për arsye sigurie, nuk i besohej kurrë një të burgosuri).  Nga ky minator i lirë, vrimat mbusheshin me lëndë plasëse dhe shpertheheshin për turnin që do të vinte pas tyre. Turni i parë  mbaronte pasi ishin mbyllur të gjithë këto procese pune prej grupit me 3 të burgosur.

Në vitet e para të funksionimit të kampit të Spaçit, apeli mbahej në sheshin pranë fjetoreve dhe barakës së kovaçit.  Ndërsa më vonë në taracën e ndërtuar mbi banjot. Skica tregon vendin e dytë të apelit, ku mblidheshion të burgosurit e Spaçit. Pasi banjot ishin rindërtuar dhe bëre me tarracë, dy palë shkallë  sherbenin për tu ngjitur në atë hapësirë, ku grumbullohehsin të burgposurit për të bërë apelin. Edhe këtu, të dënuarit  jo rrallë herë, mbaheshin dy deri në tre orë,  në diell, shi apo borë,  derisa policët të kryenin  verifikimet e tyre për seicilin të burgosur.

Kjo është skicë e  magazinës së veshjeve, ku të burgosurit, mbanin veshjet e tyre të punës dhe ku visheshin dhe bëheshin gati për të shkuar në minierë. Në magazinë  mbaheshin kostumet prej peliçeje pambuku, çizmet e llastikut, pecet,  kasketat e minatorit, etj.

Në periudha të caktuara, kur disiplina në kamp bëhej më e egër dhe të burgosurit revoltoheshin më tepër, edhe dhuna  dhe ndëshkimet shtoheshin. Në këto raste, kur ndëshkoheshin shumë të burgosur njëherësh, në biruca futeshin deri në  6 apo 7 të burgosur bashkë në një qeli, të cilët duke pasur parasysh hapësirën tepër të ngushtë të birucave, nuk arrin as të uleshin e as të shtrinin këmbët.

Spiunimet në ambjentet e kampit ishin nje prej fenomeneve më të përhapura në Spaç, sikurse edhe në të gjithë burgjet e komunizmit. Spiunët ishin të burgosur, që komanda e burgut i infiltronte ne dhomat, ku kerkonte të vilte informacion mbi aktivitetin e të burgosurve të caktuar. Ata i mblidhnin informcacionet dhe i raportonin tek  operativi i burgut (punonjës i strukturave të Sigurimit të Shtetit,  në ambjentet e kampit). Këto raportime  shërbenin shpesh për të ridënuar të burgosur, që ishin në prag të lirimit. Këto personana mbanin në vëshgim një të burgosur të tillë  dhe kjo detyrë ju caktohej direkt nga operativi i kampit. Të infiltruarit shpesh vendoseshin në të njëjtën dhomë fjetjeje me të burgosurin që mbanin nën survejim.