Turni quhej i përfunduar vetëm pasi hapeshin edhe vrimat dhe liheshin gati për turnin e radhës. Pas kësaj grupi prej tre të burgosurish, linte galerinë dhe përgatitej të kthehej në kamp. Turni nuk quhej i përfunduar, nëse nuk konfirmohej nga policët përgjegjës, që  të burgosurit e kishin plotesuar normën. Ndodhte jo rrallë herë që të burgosurit nuk e plotësonin dot normëm. Shkaqet ishin të shumta. Në disa raste fronti i shembur nuk kishte aq mineral sa për të plotësuar normën. Në raste të tjera të burgosurit refuzonin, nisur nga kushtet e vështira apo gjendja shëndetësore.  Nëse ata nuk kishin nxjerrë 7 vagonë mineral, detyroheshin të futeshin sërish në galeri me turnin qe vinte pas tyre.

Turni i parë fillonte në orën 7:00 dhe përfundonte në orën 15:00. Turni i dytë niste direkt pas turnit të parë nga ora 15:00 deri në orën 23:00. Ndërsa turni i tretë e niste punën në orëm 23:00 dhe e mbyllte në orën 7:00 në mëngjes. Ky cikël përsëritej çdo ditë. Brigadat i ndërronin turnet një herë në  javë.

Në birucë, të lejonin vetëm një palë pantallona doku, një këmishë dhe xhaketën e verës. Në darkë vonë, të  burgosurve në izolim, ju jepnin vetëm një batanije e vjetër, të cilën jua merrnin sërish në mëngjes. Të veshur hollë dhe me një batanije po të hollë e të grisur, ata duhet ti bënin ballë të ftohtit të hidhur disa gradë nën zero.

Pasi mbaronte turni prej 8 orësh pune të detyruar, të burgosurit dorëzonin mjetet e punës dhe bëheshin gati për të nisur marrshimin tatëpjesës drejt hyrjes së kampit.  Në hyrje të kampit të gjithë të burgosurit i nënshtroheshin kontrollit të përditshëm nga rojat, pasi i trembeshin ndonjë mjeti që të burgosurit mund të merrnin nga galeritë dhe mund ta fusnin fshehurazi në kamp.  Po ashtu bëhej edhe verifikimi nëse ishin të gjithë të burgosurit apo jo, pasi ndodhte shpesh që gjatë orëve të turnit,  të burgosurit që futeshin në galeri mund të gjenin dalje të fshehta, e përmes tyre të dilnin jashtë rrethimit të kampit e të arratiseshin. Rreth dy orë pasi kishin mbaruar turnin dhe kontrollet, të burgosurit shkonin në menzë për të ngrënë drekën e fill pas një ore i nënshtroheshin apelit. Më pas  ishte koha e lirë që komanda jua mbushte kryesisht me lexime të detyruara të propagandës partiake të regjimit.  Më pas konsumohej darka  dhe rreth orës nëntë të mbrëmjes për turnin e parë shënohej ora e gjumit dhe fundi i ditës. Të nesërmen rituali do të përsëritej njësoj dhe po ashtu të gjithë ditët e javës, derisa të vinte java tjetër e të kalonin në turnin e dytë.

Kjo është skicë e  magazinës së veshjeve, ku të burgosurit, mbanin veshjet e tyre të punës dhe ku visheshin dhe bëheshin gati për të shkuar në minierë. Në magazinë  mbaheshin kostumet prej peliçeje pambuku, çizmet e llastikut, pecet,  kasketat e minatorit, etj.

Lavamanët gjendeshin në fund të  barakës drejtkëndore që shërbente si banjo, përballë me hyrjen. Pë të shkuar atje, duhet të kaloje mespërmes VC-ve dhe dusheve që ishin të hapura dhe pa dyer, ndërkohë që të burgosurit e tjerë mund të ishin duke kryer ritualet e tyre. Lavamani ishte një dhe i përbashkët, për të gjithë, ndërtuar me çimento në formën e një govate të gjatë, mbi të cilën, paralele, ishte instaluar një tub uji të cilit i ishin hapur vrima prej nga dilte uji i ftohte dhe binte në govatë. Aty të burgosurit lanin sytë, apo  këmbët. Ujë të ngrohtë nuk kishte asnjëherë.