Pasditja në kamp, për të burgosurit e turnit të parë, vijonte pas apelit me atë që quhej edukim ideologjik. Në biblitekën e kampit, bëhej leximi i shtypit dhe i literaturës së PPSH-së. Në shumë dëshmi mësojmë se ky proces zgjaste nga ora 1710 – 1930. Për të burgosurit e ndërgjegjes, kjo ishte një tjetër formë dhune psikologjike.
Kjo është një pamje e mensës së të burgosurve në vitet ’70-të. Pasi kryenin ritet e mëngjesit në tualet, të burgosurit që nisnin turnin e parë, nxitonin të vinin në mensë për të ngrënë mëngjesin e për tu nisur për në punë. Më orën 6:00 të gjithë të burgosurit që do të punonin turni i parë, duhet të kishin mbaruar ngrënien e mëngjesit dhe të ishin gati për tu nisur drejt galerive. Për turnin e parë, që punonte në minierë, mëngjesi ishte supë me perime sipas stinës dhe ndonjëherë pak mish. Por kjo menu nuk aplikohej për ata që punonin në sipërfaqe apo në sektorët mbështetës, pasi ata kishin një dietë më të varfër dhe mishi për ta nuk jepej pothuajse asnjeherë.
Në vitet e para të funksionimit të kampit, të burgosurit hanin ku të gjenin një vend, pasi mungonte një hapësirë e dedikuar për të ngrënë. Sipas dëshmisë së Shkëlqim Abazit, të burgosurit grumbulloheshin grupe-grupe dhe e konsumonin ushqimin, ku të mundeshin në hapësirat afër barakës që shërbente si kuzhinë.
Në vitet e para të fuksionimit të kampit , në vitet 1968-1971, në Spaç ekzistonin 4 fjetore, që ishin baraka një katëshe, prej pupuliti. Më vonë në kamp, u ngritën fjetoret tre katëshe, ku në çdo dhomë, flinin nga 35 deri në 50 të burgosur. Numri i tyre varej nga fluksi i arrestimeve dhe dënimeve politike që jepte regjimi. Rutina e fjetoreve ishte pothuajse e njëjtë. Aty të burgosurit kalonin pjesën dërrmuese të asaj kohe që ngelej pas 8 orëve punë sfilitëse në minierat e Spaçit. Oraret e gjumit dhe të zgjimit lidheshin ngushtësisht me sistemin tre turnësh që aplikohej për punën në minierë.
Një dhomë ku të burgosurit flinin, sidomos pas kalimit nga barakat njëkatëshe në fjetoret me tre kate, siç e tregon edhe skica, ishte e mbushur me këto krevate me dy kate, (ndonjeherë edhe tre kate), të lidhura me njeri tjetrin kryesisht në formë U-je, pajisur me shkallë të drunjta për tu ngjitur në katin e sipërm. Të burgosurit e ndanin hapësirën e përbashkët, pa pasur ndarje mes dyshekëve. Kur numri i të burgosurve shtohej, seicilit i ngushtohej ajo pak hapësire për t’i lënë vend edhe të burgosurit të ri që vinte.
Të gjithë ata që nuk arrinin ta plotësonin normën, ktheheshin me detyrim në galeri me turnin tjetër dhe mbaheshin me detyrim në punë deri në fund të turnit që pasonte, pa ngrënë dhe pa pushuar asnjë çast, derisa të plotësonin normën ditore. Policët ushtronin dhunë të jashtëzakonshme kur të burgosurit refuzonin të futeshin në galeri.